François: overdag kok onder contract ‘artikel 60§7’, ‘s avonds muzikant

10/04/2025

François is multigetalenteerd! Overdag werkt hij als kok in het centrum ‘Prins van Luik’ van Samusocial, waar kwetsbare daklozen met gezondheidsproblemen terecht kunnen. ‘S avonds hangt hij zijn koksmuts op en brengt hij als muzikant sfeer in cafés met zijn gitaar.

François is in Rwanda geboren, maar verliet zijn land in 1993. Om aan de genocide te ontsnappen, legde hij 9.000 km af. Zo vond hij onderdak in België. “België is mijn tweede thuis,”  vertrouwt hij ons toe. Na enkele jaren vol administratieve rompslomp kreeg hij de Belgische nationaliteit.

Met muziek wist hij altijd al de kost te verdienen. Hij componeert, zingt en speelt gitaar. Sinds hij in Brussel is, voelt hij echter nog een andere roeping: anderen helpen. Mensen helpen die – net als hij – beproevingen doorstonden.

 “Overal zag ik Samusocial, en telkens dacht ik:  ‘Daar zou ik ooit graag werken.’  Samusocial draait om mensen die hulp en morele en materiële ondersteuning nodig hebben. Er komen mensen terecht vanuit verschillende achtergronden.”

François staat ingeschreven bij het OCMW: via die weg kreeg hij toegang tot de arbeidsmarkt. Hij ging aan de slag bij Samusocial met een contract ‘Artikel 60§7’. “Door ‘Artikel 60§7’ word je gemotiveerd om te werken. Je krijgt steun van het OCMW, maar je zit niet de hele dag thuis, je bent aan het werk. Je bouwt je leven weer op, je verdient meer dan wat je van het OCMW zou ontvangen. Je voelt je nuttig en je bent een werknemer, niet langer iemand die wacht. Persoonlijk voel ik me daar thuis: ik help mensen en ik kan met hen praten.”

Al vijf maanden verdeelt François zijn dagen tussen het fornuis en de refter, en dat van 10 tot 21 uur. Hij bereidt en serveert de maaltijden van de gasten. ‘s Middags gaan de deuren van de refter open, en François is er altijd klaar voor. “Het moeilijkste is dat je een job moet doen die je wordt opgelegd. Aangezien ik dit leuk vind, is het voor mij niet lastig. Je hoeft in het leven niet altijd de makkelijkste weg te kiezen. Wie vooruit wil, moet soms moeilijke dingen doen die niet onmogelijk blijken.” 

Achter zijn toonbank voelt François zich op zijn plaats. Hij draagt bij aan iets positiefs. “Het gaat om mensen die een chaotisch leven leiden.” In hun blikken herkent hij een deel van zijn eigen parcours. Precies daarom, wil hij hen op weg helpen.