Een gesprek met Rosane, opvoedster in het gezinnencentrum Woluwé

04/07/2021

Ik heet Rosane, ben 26 jaar en sinds een jaar aangenomen bij Samusocial als opvoedster. Ik ben hier enigszins toevallig beland, tijdens de Covid-crisis. Ik had me aangeboden als vrijwilligster omdat de plaats waar ik werkte dichtging. Ik wou niet thuis zitten niets doen dus hebben ze mij gebeld en zo ben ik begonnen.

Het menselijk contact, daar hou ik echt van en verder, hulp kunnen verlenen aan mensen in armoede.   Voordien werkte ik in een crèche, dus niet echt een sociale organisatie. Ik heb in elk geval altijd met mensen willen werken.

Hier ben je echt bezig met begeleiding van gezinnen. Als opvoeder heb je eerder een polyvalente rol. Je doet aan opvang: als er gezinnen aankomen, installeer je hen en leg je uit hoe het werkt. Je stelt regelmatig activiteiten voor, zij het met de kinderen, de adolescenten of de volwassenen. Je probeert dingen aan te bieden die beantwoorden aan de vraag van het publiek of aan de behoeften die je opmerkt. Bijvoorbeeld, ik ben yogalerares dus elke zondag geef ik hier twee uren yoga of dan met de kinderen, ik ga graag naar het park met hen. Ik heb een collega die de andere week werkt; we zijn maatjes. Hij is meer voor alles van internet en videospelletjes, waar ik echt niets van ken; dus het is tof, wanneer hij werkt organiseert hij wedstrijden videospelletjes met de jongeren. We proberen echt om te diversifiëren.

Dit werk is niet altijd evident. Het ergste zou ik zeggen is de confrontatie met de moeilijke realiteit van de gezinnen die we hier opvangen: het onrecht in de wereld enz. Verder hebben we toch gezinnen die supertof zijn, met de glimlach en met wie we goede contacten hebben. Het is wel aangenaam.

De polyvalentie is iets dat me hier heeft getroffen. Je moet echt alles kunnen doen, maar dat is heel interessant want je leert de hele tijd dingen bij. Ik moet verschillende taken vervullen. Door hier te werken heb ik geleerd om geduld en begrip te hebben en ook om flexibel te zijn. Ik heb de neiging om eerder georganiseerd te zijn, om de dingen op specifieke tijdstippen te plannen, maar hier is dat niet altijd mogelijk aangezien iedereen zijn uurrooster heeft. Je moet je dus aanpassen, iets dat hier geleerd heb!