Hoe staat het met het mobiel « Actie- en onderzoeksproject »?

18/12/2019

We brachten dit project al ter sprake in onze vorige editie van het Gedachtenstreepje … Weldra werken Ella, Gaëlle en Frederick nu drie maanden aan het actie- en onderzoeksproject van Samusocial. Het mobiele team met gewestelijk mandaat heeft een zeer specifieke opdracht: een denkoefening opzetten rond de problematiek van de transmigranten in het Maximiliaanpark en in de omgeving van het Noordstation die uiteindelijk moet uitmonden in vaststellingen en aanbevelingen. Hoever staan ze?

« We ronden de eerste fase van het project af! Sinds begin oktober werken we aan de identificatie van de verschillende actoren in en rond het park: we organiseerden 35 ontmoetingen met de associatieve sector en we weten ondertussen veel over wat zij allemaal doen. Vandaag zijn we dus al in staat om de bestaande behoeften van het publiek dat ons interesseert te analyseren », legt Frédérick, de coördinator van het project uit.

Het is precies door de bestaande behoeften te onderzoeken dat we al snel uitkwamen bij een groot gemis in de dagelijkse realiteit van de vrouwen die in en rond het Maximiliaanpark verblijven: de toegang tot een veilig toilet. De Wereld Toilet Dag, op 19 november, was daarom de ideale aanleiding om het project voor solidaire toiletten te lanceren. Het idee: rond het Maximiliaanpark een netwerk uitbouwen van partners die al naargelang van hun openingsuren toegang bieden tot hun toilet. Er zouden zo’n 80 vrouwen in en rond het park verblijven, die elk deel uitmaken van de doelgroep van het project. Bij het ter perse gaan van dit artikel waren 24 « free passes » verdeeld en had men 18 vrouwen begeleid naar de verschillende partners toe.
Maar hoe is het team in contact gekomen met deze vrouwen? « Vier dagen per week kunnen de mensen die gebruik willen maken van de Humanitaire Hub* ’s middags een ticket nemen, ergens tussen 11 en 13u », zegt Gaëlle, maatschappelijk werkster. « We maken van deze periode gebruik om de vrouwen aan te spreken. Hun aantal verschilt: soms zijn ze met z’n drieën en soms zijn er wel dertig in de tent van het Rode Kruis. We bieden aan om ze met de auto naar het sanitair van onze partners te brengen. We brengen hoogstens vijf vrouwen tegelijk. Tijdens onze rit houden we systematisch halt voor een koffie- of theepauze. Vaak is het op dat soort momenten dat de vrouwen ons vertellen over hun pogingen om in Engeland te geraken. »

Vandaag telt het project 6 partners, voor het merendeel verenigingen. « Zij doen heel wat meer dan gewoon een toilet ter beschikking stellen! vertelt Ella, de psychologe van het project. Bij Aimer Jeune maken de opvangwerksters van de komst van de vrouwen gebruik om te informeren of ze geen condooms nodig hebben, of een zwangerschapstest of morning-afterpil! De vrouwen zelf zijn erg nieuwsgierig en stellen doorgaans veel vragen. Sinds kort kunnen we ook rekenen op de steun van Bruz’Elles, waarvan we etuitjes met maandverband krijgen. »

Maar wat vinden de voornaamste betrokkenen er eigenlijk van? Gaëlle glimlacht: « Ik moet toegeven dat het eerste contact vaak moeilijk blijft. Er is natuurlijk de taalbarrière. Maar ze beginnen ons stilaan te kennen. De meeste vrouwen die wij zo begeleiden zijn goedgemutst na ons uitstapje. Ze hebben zich wat kunnen opknappen, ze hebben hard gelachen en plots gaat alles wat beter. » Ella herinnert zich een vrouw die haar toefluisterde: « Pas wanneer je het kamertje binnenkomt, merk je dat je naar het toilet moest ». Gaëlle vertelt over een vrouw die de nacht voordien de oversteek naar Engeland gewaagd had en dus geen gebruik had kunnen maken van het sanitair van het Sisters’House (nachtopvang voor vrouwen verzorgd door het Burgerplatform) waar ze tot dan had verbleven: « De hele nacht heb ik me ingehouden ».

En hoe gaat het verder met het project voor solidaire toiletten? « We zijn tevreden. Het project staat op de rails, zegt Frederick. We moeten stilaan een eerste balans opmaken. We zijn op een punt gekomen waar we op zoek moeten naar nieuwe partners. Ideaal gezien, hadden we er graag een tiental, maar met acht zullen we al heel tevreden zijn! »

En waar staat het Actie- en onderzoeksproject globaal gezien? « We gaan van start met de tweede fase van het project. De monitoring en het tellen van de mensen die we ontmoeten. We verzamelen veel gegevens via onze maraudes! We begeleiden een groot aantal mensen, zowel alleenstaanden als gezinnen naar de verschillende centra van Samusocial of naar de Hub… », vat Frédérick samen.

Het kleine team zet zijn opdracht dus verder, in het spanningsveld tussen actie en onderzoek … Het project loopt af in februari met de vaststellingen en aanbevelingen die vervolgens verder worden uitgewerkt in een specifiek actieplan voor potentiële hulp aan het publiek van het Maximiliaanpark.

*De humanitaire Hub is een plaats waar meerdere NGO’s en verenigingen (het Rode Kruis, Dokters van de Wereld, Artsen zonder Grenzen, het Burgerplatform voor steun aan Vluchtelingen, in samenwerking met SOS Jeunes) zorgen voor gratis dienstverlening aan kwetsbare mensen voor zover zij plaatsen beschikbaar hebben.