Bed close-new close-new Arrow Bed Facebook LinkedIn Night Phone Search mail Twitter

Samusocial

Ontmoeting met onze nieuwe Voorzitter, Christophe Happe

27/10/2017

Christophe Happe is de nieuwe Voorzitter van Samusocial Brussels. Deze 44jarige man werd benoemd door onze nieuwe Raad van Bestuur. Hij is ook de Algemeen Directeur van het Jean Titeca ziekenhuis. Hij heeft al ruime ervaring in het beheer van gezondheidszorg en persoonsgebonden steun.
Ontmoeting.

Goeiemorgen Christophe. De nieuwe Raad van Bestuur heeft u als Vorzitter benoemd, dat de laatste tijden door een turbulente periode ging.  Hoe overweegd u deze functie?

Dit is natuurlijk een functie met grote verantwoordelijkheid. Er zal werk genoeg zijn zowel voor de mobilisatie van de Raad van Bestuur om nieuwe managementpraktijken op te zetten als voor het behoud van het instrument en de ondersteuning van de medewerkers. Ik wil op een transparante manier werken. Ik ben benoemd tot president maar het is de collegialiteit van de Raad van Bestuur die voorrang krijgt in het beheer van dit systeem.

U heeft een lange ervaring in gezondheid en persoonsgebonde steun. Kunt u ons meer vertellen over uzelf en uw motivaties?

Sinds heel jong heb ik een passie voor de ziekenhuissector, ik wilde me daarin investeren. Geleidelijk vond ik veel tevredenheid bij het helpen van de personen.  Ik vind het een van mijn karaktereigenschappen om naar de mensen die het nodig hebben te gaan. Tijdens mijn professionele carriere heb ik snel verantwoordelijkheidsposities ingenomen. Met 28 stond ik aan het hoofd van een hospitaal met 300 personeelsleden. Ik ging verder vooruit, werkte later in het Jean Titeca Ziekenhuis…waarvan ik nu Directeur ben. Ik werk aan de ontwikkeling van een institutionneel project gebaseerd op mijn visie van gezondheidszorg.

Wat de hulp aan de kwetsbaare mensen betrefd werkt het Titeca Ziekenhuis al 2 jaren samen met Samusocial, in het kader van een team “armoede en geestelijke gezondheid.” Toen ik leerde over de moeilijkheden van Samusocial, wilde ik de teams steunen …en zeker niet in de makkelijke samensmelting tussen bestuursproblemen en veldwerk vallen. Toen het voorstel aan mij werd gedaan om administrator te worden heb ik het natuurlijk geaccepteerd.

De daklozenproblematiek is eigenlijk niet nieuw voor u…

In zekere mate niet. Het ziekenhuis waarvan ik directeur ben verzorgt mensen met psychiatrische problemen. Sommige van onze patiënten vinden zich vrij snel in een onzekere situatie, omdat hun ziekte een professioneel leven moeilijk of onmogelijk maakt, ze zijn gedesocialiseerd. Het ziekenhuis heeft een maatschappelijke dienst die de administratieve en sociale situatie van onze patiënten herstelt. Sommige onder hen zijn bijzonder kwetsbaar, een challenge voor onze team is een woning te vinden voor wanneer hun ziekenhuisopname gedaan is. Daarvoor werken we samen met de sociale dienst van Samusocial. Maar ik ben ver geen expert van de daklozenproblematiek.

Wat zijn uw prioriteiten voor deze voorzitterschap? Welke uitdagingen heeft u geidentificeerd ?

Ik heb natuurlijk wat tijd nodig om de problematiek specifiek te begrijpen. Maar ik denk dat ik al de belangrijkste uitdagingen heb geïdentificeerd : het vertrouw vernieuwen, zowel met de doelgroep als met het personeel en het grote publiek; de continuïteit van de diensten garanderen desondanks de verzwakte structuur;  de eerste maatregelen van een goed bestuur in werking zetten. Dit zijn drie prioritaire uitdagingen die we vandaag moeten aanpakken. Een andere uitdaging dat ik begin te meten is de integratie van een nieuw dakloosbeleid dat in Brussel wordt besproken … Wij moeten Samusocial in de nieuwe gewestelijke ordonnanties insluiten. Daarom zijn vergaderingen gepland met de regionale autoriteiten.

Wij moeten de verwachtingen van de sector waarnemen, maar ook de wensen van de politici om bepaalde hervormingen in gang te zetten.

U bent directeur van een ziekenhuis, voorzitter van Samusocial, een grote vereniging dat deel is van een sector die ingrijpende veranderingen ondergaat….

Het gaat allemaal om balans. Je moet een stap terug kunnen doen. Mijn gezin biedt mij de mogelijkheid om uit te rusten en nieuwe energie op te doen. Ik doe ook veel aan sport (joggen), 3 – 5 uur per week. Dit is van vitaal belang voor mij : zo voel ik me goed in mijn lichaam en in mijn hoofd. Dit helpt me ook belangrijke kwesties onder een andere invalshoek te bekijken;

Maar wat mij vooral motiveert in deze nieuwe uitdaging is het geloof dat Samusocial een noodzakelijk instrument is.  Daarom wil ik mezelf in dit voorzitterschap diep investeren!

Bedankt, Meneer de Voorzitter, we heten u welkom !

close

Nieuwsbrief

Ontvang elke maand het recenste nieuws van Samusocial Brussels in je mailbox. Schrijf je in om onze nieuwsbrieven te ontvangen.

Deze informatie zal enkel gebruikt worden om de nieuwsbrief naar het opgegeven adres te sturen. Je kan steeds met één klik uitschijven.