Bed close-new close-new Arrow Bed Facebook LinkedIn Night Phone Search mail Twitter

Samusocial

Ontmoetingen en geprekken, een avond in het noodopvangcentrum Vestje.

20/09/2019

Het Vestje is de naam van een straat in hartje Brussel. Daar ligt een opvangcentrum van Samusocial met 110 plaatsen voor noodopvang. Het is 24u/24 toegankelijk. Momenteel worden er gezinnen, alleenstaande mannen en vrouwen ondergebracht.  Met de noodopvang worden primaire behoeften opgevangen, aangevuld met psychosociale begeleiding, zodat uiteindelijk naar oplossingen kan worden toegewerkt die de mensen weghalen van de straat. Het centrum van het Vestje is rijk aan ontmoetingen en gesprekken.
Pierre, onze communicatiestagiair, heeft er een avond doorgebracht.

Twee banken, een salontafel : de sfeer is aangenaam aan de receptie. De bewoners komen naar hier om te lezen, te rusten of te praten. Een rij rode kasten siert de muren van de ruimte. Bewoners kunnen er hun bezittingen afgeven. Naderhand recupereren ze deze op eenvoudig verzoek.
Bij mooi weer is dit een vrij lichte ruimte dankzij de patio achter de receptie, die ook dienst doet als rookruimte. Daar delen de bewoners hun sigaretten en verhalen. Een kleine gang leidt naar een gemeenschappelijk lokaal. Stoelen, dekens en enkele banken hebben daar een plaats gevonden. Het is een rustige plek. Een dame is aan het breien terwijl anderen een dutje doen of gewoon de tijd doorbrengen. Vanuit deze ruimte is heel het centrum bereikbaar : de lift, de toiletten, wasmachines, drogers, de ziekenboeg…

Een lekkere geur komt vanuit de gang. De keuken en de eetkamer zijn niet ver weg. De meeste gasten eten alleen, sommigen kletsen ook wat bij het eten.

 

 

 

 

 

 


Ik heb afspraak met Nadia, de avondcoördinator van het centrum. Ze laat me de verdiepingen zien. De lift is voor iedereen toegankelijk, wat vroeger niet altijd het geval was. Dit wordt door de bewoners op prijs gesteld : « Vroeger moesten we te voet naar boven klimmen, en de volgende ochtend weer naar beneden, wat echt vermoeiend is, vooral als je veel bagage hebt », vertelt een bewoner.
Boven bevindt zich een klein hok, waar al het nodige materiaal voor de bewoners wordt opgeruimd. Iets nodig ? De bewoner geeft zijn verzoek door aan de nachtwaker.

Nadia moet terug naar haar kantoor voor een noodgeval. Ik keer terug naar het team aan de receptie en vind er een paar spraakzame bewoners. Een van hem spreekt me aan : « Je hebt nog steeds heel goede boeken ! Dit zijn geen geweldige klassiekers, maar ze zijn echt goed ! » De maatschappelijk werker gaat akkoord, maar zegt ook dat boeken hier niet erg succesvol zijn. De bewoner stelt voor dat hij een lijst voor iedereen toegankelijk maakt en voegt daaraan toe : « Het enige dat hier niet verdwijnt zijn de boeken, he. » Hoewel de boeken niet worden gestolen verliezen ze niets van hun waarde : je vindt ze overal in het centrum, in de kamers of in de gemeenschappelijke ruimten.

Aan de receptie babbelen wij niet alleen met de bewoners, we krijgen ook de oproepen binnen van de telefonische permanentie voor chauffeurs die tussen twee interventies in stand-by blijven. Ondertussen blijven de mobiele teams actief in de straten van Brussel.
Er komt een oproep binnen : een bewoner van het centrum van de Koningstraat moet verplaatst worden naar het Vestje. « Ze heeft een pijnlijk been en moet morgenochtend naar het centrum MediHalte worden gebracht. », vertelt de chauffeur.

Zodra hij terug is krijgt hij een nieuwe oproep. Iemand heeft gebeld voor een gezin dat geen Frans of Nederlands spreekt. Het gaat om een man, zijn zwangere vrouw en een meisje van 1,5 jaar. Ze zullen vanavond in het centrum van het Vestje aankomen en moeten naar het gezinscentrum van Evere worden gebracht. Ik ga mee. Zodra we in het gezinscentrum aankomen, vertelt men ons dat de gezondheidstoestand van het kindje vereist dat we rechtstreeks naar het ziekenhuis gaan.

In het St-Pietersziekenhuis wordt het kind snel opgevangen. Het ziekenhuis zal na een medische controle contact opnemen met Samusocial. Later zal een chauffeur ze ophalen en terugbrengen naar het centrum in Evere. Het gezin dat vandaag pas toekwam, is nu veilig. De volgende ochtend begint hun begeleiding met een afspraak bij de psycholoog en een maatschappelijk werker.

22u30, mijn onderdompeling eindigt hier, maar de avond is nog lang niet voorbij voor de medewerkers van Samusocial. Terwijl het centrum vredig in slaap valt, waakt het team de hele nacht over mensen in nood.

 

close

Nieuwsbrief

Ontvang elke maand het recenste nieuws van Samusocial Brussels in je mailbox. Schrijf je in om onze nieuwsbrieven te ontvangen.

Deze informatie zal enkel gebruikt worden om de nieuwsbrief naar het opgegeven adres te sturen. Je kan steeds met één klik uitschijven.