Zonder papieren, zonder rechten, zonder thuis : Het middenveld roept de federale parlementsleden op tot bescherming van de meest kwetsbaren

17/04/2024

Begin november lanceerden Samusocial, CIRÉ, Dokters van de Wereld, ‘t Eilandje en het Brussels Platform Armoede de campagne “Zonder papieren, zonder rechten, zonder thuis”, om de realiteit te belichten van mensen zonder papieren, en daarbij vooral de meest kwetsbaren, voor wie snelle hulp noodzakelijk is.

Vandaag richten we ons tot de volksvertegenwoordigers op de plaats waar de wetten tot stand komen: het federaal Parlement. De tentoonstelling “Zonder papieren, zonder rechten, zonder thuis” is vanaf nu donderdag 18 april tot 3 mei te zien in het Parlement.
De 150 parlementsleden en 60 senatoren werden uitgenodigd door de verenigingen om naar onze boodschap te luisteren en ideeën uit te wisselen tijdens de opening van de tentoonstelling op donderdag 18 april om 9 uur ‘s ochtends in het peristilium van het Parlement.

“Zonder papieren, zonder rechten, zonder thuis”: dit zijn 4 portretten vastgelegd door fotograaf Cédric Gerbehaye en auteur Caroline Lamarche. Dertig verenigingen uit de sociale en gezondheidssector deden ook 21 concrete aanbevelingen voor mogelijke maatregelen om de meest kwetsbare personen zonder papieren te helpen, te beschermen en van de straat af te halen.

Waarom spreken we onze vertegenwoordigers hier op deze manier op aan?

Omdat vandaag vrouwen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld, vaak moeders, die soms in België toekwamen in het kader van een gezinshereniging, het risico lopen hun verblijfsvergunning te verliezen zodra ze hun gewelddadige partner verlaten. Ze moeten beschermd kunnen worden door een persoonlijke verblijfsvergunning die snel wordt afgegeven.

Vandaag de dag zien ouderen, zieken of mensen die hun zelfredzaamheid verliezen hun situatie erop achteruitgaan. Soms sterven ze op straat of in onze noodcentra, omdat ze zonder verblijfsvergunning niet bijtijds in een rust- en verzorgingstehuis terecht kunnen. Een verblijfsvergunning zou voor deze kwetsbare mensen betekenen dat ze zorg kunnen krijgen die aangepast is aan hun psycho-medisch-sociale situatie, zodat ze hun leven op een waardige manier kunnen voortzetten of beëindigen.

Vandaag de dag worden zogenaamde “mensen zonder papieren”, van wie sommigen al meerdere jaren in België zijn, dakloos zodra ze hun huisvesting en wettelijk adres verliezen. Ze worden uit de registers geschrapt en hebben slechts recht op dringende, beperkte en weinig toegankelijke medische hulp.

Ons dagelijks werk herinnert ons voortdurend aan deze onverbiddelijke vaststelling: geen enkele maatregel zal een einde maken aan “dakloosheid” zolang we geen humane en duurzame oplossingen vinden voor het probleem van “mensen zonder papieren”.