Gesprek met Emilie en Jessie, psychologen bij Samusocial : Aflevering 2

20/08/2024

Emilie en Jessie werken als psycholoog bij Samusocial.  Ze vertellen ons over hun ervaringen en de kern van hun werk. Lees de eerste en laatste aflevering van dit interview in de rubriek Nieuws van Samusocial. 

Jessie, welke verschillen zijn er tussen de activiteiten van het mobiele dagteam en die van het nachtelijke maraudeteam?  

Jessie: De essentie van de activiteiten verschilt niet veel, afgezien van het feit dat het dagteam gemakkelijker contact kan opnemen met partners en sociale diensten, die ‘s nachts gesloten zijn.  Dat maakt dat ze meer aan begeleiding doen en de mensen afzetten bij hun verschillende afspraken.  Wij concentreren ons op luisterbereidheid en sociale interactie.  En als iemand hulp nodig heeft bij een procedure, geven we de informatie door aan het dagteam, dat dan de fakkel overneemt.  

Als psycholoog doen we wel hetzelfde werk, nl. symptomen en kwetsbaarheidscriteria identificeren.  Als een persoon zich bijvoorbeeld niet bewust is van zijn stoornissen en weigert om behandeling te zoeken, ook al vormt hij een reëel gevaar voor zichzelf of anderen, kan een Nixon*-procedure – gedwongen observatie – worden gestart. We lanceren deze procedure maar heel zelden, want bij de gebruiker komt die heel gewelddadig over. 

Zien jullie tijdens de maraudes vaak dezelfde mensen terug? Gebeurt het dat jullie banden scheppen en dat er een vertrouwensrelatie ontstaat?  

Jessie: Ja, er zijn mensen die we goed kennen. Hun primaire behoeften zijn vaak hun grootste bekommernissen.  Hun lijdensweg kaarten ze meestal pas later aan.  Hun problemen houden verband met een verslaving, maar dat is niet hun prioriteit.  Ze kampen ook met een gebrek aan privacy: soms zijn ze wel omringd door vrienden, maar kunnen ze niet noodzakelijk hun hart luchten; dat bemoeilijkt ons werk als we de algemene situatie van iemand willen beoordelen.  

Allebei brengen jullie de mensen die jullie ontmoeten, naar een centrum voor geestelijke gezondheidszorg: werkt het Belgische systeem goed?  

Emilie: Eerlijk gezegd vind ik dat het alleen maar erger wordt, zeker nu de toegang tot de psychiatrie in Brussel wordt beknot.  Er zijn wel goede structuren, maar die zijn allemaal verzadigd.  Opvolging met een psychiater opstarten kan pas na maanden wachten.  Dit is ook niet de enige sector die verzadigd is. Ik help bijvoorbeeld jonge mensen met hun ouderschap. Heel wat jonge meisjes in het project zijn mama geworden en dus werk ik nauw samen met de crisisjeugdhulpverlening (SAJ, SPJ, Jeugdrechtbank). Op dit moment hebben we 35 mensen in huis, en 11 kinderen. Ik moest bijscholen, want werken met gezinnen en jonge ouders ondersteunen is een groot deel van mijn werk geworden.  Maar de jeugdhulp is ook verzadigd, dus het wordt ingewikkeld om snel antwoorden te krijgen als je ze nodig hebt. 

*De Nixon-procedure is een noodprocedure voor gedwongen opname die door de politie wordt geïnitieerd en door een magistraat wordt bekrachtigd.