Gesprek met Emilie en Jessie, psychologen bij Samusocial : Aflevering 3

27/08/2024

Emilie en Jessie werken als psycholoog bij Samusocial.  Ze vertellen ons over hun ervaringen en de kern van hun werk. Lees de eerste twee afleveringen van dit interview in de rubriek Nieuws van Samusocial. 

Welke problemen of pathologieën kom jullie het vaakst tegen? 

Emilie: Verslavingsproblemen* komen we het vaakst tegen.  Ook veel mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis. 

Jessie: Borderline persoonlijkheidsstoornissen zijn prominent in ons werk aanwezig, samen met psychoses en vooral paranoia. Dat is een complexe aangelegenheid, want de mensen zijn zich niet bewust van hun stoornis en als we de kwestie ter sprake brengen, schaden we de banden we met hen hebben.  

(Ex)-dak- en thuislozen zijn zeer kwetsbaar, leven in zeer lastige situaties en met een moeilijke achtergrond.  Hoe gaan jullie hier persoonlijk mee om? 

Emilie: Vroeger grepen de verhalen mij sterk aan en het was soms moeilijk om de afstand tussen mijn werk en mijn privéleven te behouden.  Nu raakt het me nog steeds en mijn welwillendheid, luistervaardigheid en empathie zijn nog steeds even groot, maar ik kan alles beter afbakenen en mijn grenzen stellen.  Dat is heel belangrijk als je onze mensen wil steunen en efficiënt wil blijven benaderen.  

Jessie: Als ik in het begin ‘s avonds thuiskwam, weende ik soms, want je hoort zo’n sterke verhalen en je vraagt je af hoe mensen zoveel leed aankunnen.  Maar er zijn ook mensen die een zekere positiviteit uitstralen, ze brengen ons aan het lachen en geven ons zelfs levensadvies.  Dus zeg ik bij mezelf dat als deze mensen ermee kunnen leven, dan mag ik niet méér van streek zijn dan zij.  

Tot slot, welke stimulansen biedt jullie werk?  

Jessie: Voor mij is dat het menselijke contact.  Zien hoe banden worden gesmeed en ontwikkeld, hoe mensen zich beetje bij beetje blootgeven, proberen om de dingen met hun eigen middelen aan te pakken.  Ik doe mijn werk echt heel graag. 

Emilie: Het feit dat er geen twee dagen hetzelfde zijn. De dagen zijn afgestemd op de behoeften van de jongeren: het gebeurt dat ik ‘s morgens voor een begeleiding op de rechtbank ben en na de middag een huisbezoek afleg; en de volgende dag is weer compleet anders.  In het project ‘Step Forward’ houd ik vooral van de eigenheid van het jonge publiek.  Ze komen bij ons met hun projecten en dan vind ik dat wij een bevoorrechte rol mogen spelen, door hen op weg te helpen, zodat ze zich kunnen ontplooien en tot een zeker welzijn kunnen komen … Hun levenservaringen zijn soms verschrikkelijk; daarom is het zo dankbaar om hen te zien groeien en ontwikkelen. 

*Verslaving is een toestand van extreme afhankelijkheid van een giftige stof.