Onze noodopvangcentrum in Vorst : een ontmoeting met de bewoners en werknemers

04/04/2024

Het centrum voor alleenstaande mannen in Vorst opende zijn deuren op 26 januari. Met een capaciteit van 150 opvangplaatsen hebben deze winter 438* mensen onderdak gekregen. Ze worden vooral begeleid door Ibrahima en Oumaima, en het hele Samusocial-team, die zich inzetten voor een zorgzame ontvangst. Vandaag gaan we ze ontmoeten.

In deze tijd van het jaar is buiten slapen in de kou een voortdurende beproeving. Omar**, 71 jaar oud, heeft dit aan den lijve ondervonden voordat hij naar Samusocial kwam; hij legt ons geëmotioneerd uit hoe moeilijk de straat kan zijn: Ik sliep als een hond, op een kartonnen doos. Het is hier een paradijs, de maatschappelijk werkers glimlachen en zijn openhartig.

Je kunt de vriendelijkheid voelen wanneer je met de medewerkers van het centrum praat. Ibrahima is gastvrij en past zich aan aan de specifieke verzoeken van bewoners, zoals Amir, die verpleging nodig heeft voor zijn knie. Deze laatste verloor zijn rechten na zijn terugkeer naar Congo na de tragische dood van zijn zoon. Hij verbleef legaal sinds 2004 en werkte. Hij lijdt aan depressies en heeft al tal van medische operaties ondergaan en legt uit: ‘Hier vond ik respectvolle mensen die me wilden begeleiden. Wat me het meest hielp, was een dak boven mijn hoofd’.  Hij sliep in het station toen iemand hem vertelde over Samusocial. Nu geeft hij de hoop niet op en probeert hij zijn uitschrijving ongedaan te maken.

Ibrahima kent de bewoners goed en begrijpt hun problemen. ‘Ik ben zelf ooit door Samusocial opgevangen, ik zat in een centrum dat mensen opnam die internationale bescherming zochten’. Nadat ze de vluchtelingenstatus had gekregen, was werken in de sociale sector een voor de hand liggende keuze voor haar. ‘Sinds ik hier ben begonnen, is het als een tweede thuis‘. 

Ze neemt ons mee naar Richard, die in het centrum verblijft: ‘Mijn leven liet me niet doen wat ik wou. Ik ben hier omdat ik het nodig heb. Ik wil alleen maar stabiel zijn.‘ Hij wordt begeleid door onze maatschappelijk werkers, zoals Oumaima, om een administratieve blokkade op te lossen.

Oumaima helpt gasten met alle formaliteiten en is altijd bereid om te luisteren. Ze herinnert ons eraan dat ‘respect respect aantrekt.’ Dat is een van de pijlers van de opvang in een noodcentrum. ‘Ze zien ons niet als minderwaardig‘, voegt Oscar* toe, die uit Casablanca in Marokko komt en zonder papieren op straat belandde. Oscar wacht op een referentieadres om zijn situatie te regulariseren. 

Het centrum in Vorst zal binnenkort een opvangcentrum worden voor mensen die internationale bescherming zoeken, waaronder gezinnen, alleenstaande mannen en vrouwen en niet-begeleide minderjarige vreemdelingen. Samusocial zal het centrum blijven uitbaten in opdracht van het federale agentschap Fedasil. De meest kwetsbare mensen, zonder huisvesting, zullen worden doorverwezen naar andere Samusocial-centra: het Prins van Luik-centrum voor medisch zieken en zwakken en het Poincaré-centrum voor geïsoleerde mannen.

*cijfer van 21/03/2023
**de voornaamen van de bewoners werden veranderd