Bed close-new close-new Arrow Bed Facebook LinkedIn Night Phone Search mail Twitter

Samusocial

24 uur met de maraudes

09/07/2024

In 2023 hebben de mobiele hulpteams, beter bekend als “maraudes”, 1.998 mensen geholpen, waaronder 326 vrouwen en 85 minderjarigen. De maraudes proberen in de basisbehoeften van deze mensen te voorzien, maar hun rol beperkt zich niet tot het uitdelen van voedsel en kleding. Een dialoog aangaan door een warme drank aan te bieden helpt een vertrouwensband te creëren, een conditio sine qua non voor het opzetten van psycho-medisch-sociaal werk. De mobiele teams zijn vaak het eerste contact tussen Samusocial en de begunstigden en hun missie is om mensen te informeren, te ondersteunen en door te verwijzen. 

We gingen 24 uur lang op pad met de maraudes van Samusocial.

Dagmaraude

9 uur: Rafaël, al tien jaar maraude bij Samusocial, begint zijn dag om 9 uur ‘s ochtends. De eerste taak is het lezen van de rapporten van de nachtmaraudes; zo wordt het werk van het vorige team opgevolgd. Nadat we de bestelwagens hebben volgeladen met blikken voedsel, water, dekens, kleding en hygiëneproducten, zijn we klaar om te vertrekken. Rafaël legt uit dat de mobiele teams volgens twee principes werken: reageren op meldingen en prospectie. Via de oproepen op de hulplijn (0800/99.340) kunnen we meldingen verzamelen en centraliseren van mensen die hulp nodig hebben op straat. Deze meldingen kunnen komen van burgers, operatoren of de begunstigden zelf. 

10 uur: We ontmoeten Ismaël naar aanleiding van een melding. Hij is in de veertig en heeft zich aan het Noordstation geïnstalleerd. Hij is erg blij om ons te zien en vraagt om een deken en ondergoed. We informeren hem over de beschikbare diensten in Brussel en geven hem ook een kaartje van Samusocial met het telefoonnummer voor het geval dat hij opvang wil in een centrum. Overdag helpen mobiele teams mensen om een afspraak te maken, bijvoorbeeld bij het OCMW.

11 uur: Nu er even geen meldingen zijn, gaan we op prospectie. Raphaël kent de stad op zijn duimpje, vooral de plekken waar veel daklozen komen. We bezoeken pleintjes, gaan onder een brug en ontdekken hier en daar verborgen hoekjes.

Het merendeel van onze activiteiten vindt plaats in het centrum van Brussel (60%). (…) “Indrukwekkend hoe sommige plekken helemaal ingericht zijn”, zegt Rafaël.

15 uur: Rafaël en ik zoeken Walid* op, die hij goed kent. Je hoort eerst gekakel van kippen en dan zie je een constructie opdoemen aan de achterkant van een overwoekerd parkeerterrein. Het lijkt wel een kleine, goed georganiseerde boerderij: kippen, een haan, kalkoenen, een kleine vijver en een systeem om regenwater op te vangen. Walid schudt ons de hand met een brede glimlach. Hij heeft niets nodig, hij heeft solidaire buren, met wie hij net thee zit te drinken wanneer we aankomen. Maar ondanks zijn vindingrijkheid leeft Walid in precaire omstandigheden, zonder stromend water of elektriciteit.

Rafaël had ons verwittigd: hij trekt zich behoorlijk goed uit de slag. Als je hem blikjes tonijn aanbiedt, lacht hij je in je gezicht uit. We dachten op een gegeven moment dat we hem kwijt waren, omdat de politie hem weg moest sturen. Maar toen we hem terugvonden, had hij die hele boerderij gebouwd! Het erge is dat je weet dat hij uiteindelijk toch weer weg zal moeten.

16.30 uur: Wanneer we terugkomen, is Rafaëls laatste taak om het activiteitenverslag van de dag op te schrijven zodat de nachtploeg het kan overnemen. Elke dag is anders en heeft zijn verrassingen voor Rafaël en zijn team.

*fictieve naam

Nachtmaraude

19.30 uur: De nachtploeg vervangt de dagploeg. Vanavond zijn we uitzonderlijk maar met z’n tweeën, waaronder de auteur van dit verslag. Daarom zal het team niet de hele nacht patrouilleren. Zodra de camionette volgeladen is, rijden we naar het Rode Kruis om wat kant-en-klare maaltijden op te halen.

20.30 uur: Eenmaal aangekomen op de Pachecolaan delen we maaltijden, dekens en flessen water uit aan de mensen die post hebben gevat voor de Dienst Vreemdelingenzaken. De meesten zijn mannen, soms heel jong, die in een aanvraagprocedure voor internationale bescherming zitten, maar voor wie geen plaats is gevonden in een opvangcentrum. Twee keer per week deelt Samusocial kant-en-klare maaltijden uit aan mensen die wachten tot hun aanvraag voor internationale bescherming wordt erkend. 

Vincent, projectverantwoordelijke mobiele hulpteams : Onder de huidige omstandigheden kunnen we helaas geen maaltijden uitdelen aan elke persoon die we op straat tegenkomen. We hebben de financiële middelen noch de tijd, en het is vaak ook niet het eerste waar de mensen die we tegenkomen om vragen. De maaltijden van het Rode Kruis worden daarom met voorrang verstrekt aan degenen die zich in de Pachecolaan hebben geïnstalleerd. Buiten sanitaire en voedselhulp kunnen we niet veel voor hen doen. Als we 60 maaltijden uitdelen op een uur tijd, maken we op een uur tijd 60 mensen gelukkig. 

22 uur: Onze eerste bestemming is het Zuidstation, waar twee vrouwen zijn gesignaleerd. Helaas zijn ze nergens te vinden, ook al kammen we alle gangen van het station uit. We delen dekens, maaltijden, flessen water en koffie uit aan andere mensen die de jassen van Samusocial herkennen. In twintig minuten tijd vragen zes mensen ons om hulp. Verschillende van hen hebben die avond geen plaats kunnen krijgen in een noodopvangcentrum van Samusocial.

23.30 uur: Daarna gaan we naar de post van Sint-Gillis, waar twee mannen ons opwachten. Ondertussen is de persoon die contact met ons opnam gaan bedelen, terwijl zijn vriend Mathieu* zijn spullen bewaakt. Hij neemt een deken en hygiëneproducten voor hem in ontvangst. Hij legt uit dat hij onlangs beroofd werd en dat hij zijn papieren opnieuw moet laten vernieuwen. 

24 uur: Na een praatje met Mathieu gaan we naar de Naamse poort om een man op te zoeken die door een voorbijganger aan ons werd gesignaleerd. Eenmaal ter plaatse is hij nergens te vinden. Maar ook deze keer komen veel andere mannen naar ons toe om een deken, koffie of iets te eten te vragen. Drie mannen vergezellen ons naar de bestelwagen. Een van hen vertelt ons dat hij twee maanden eerder is afgekickt. Een van zijn vrienden legt uit dat hij hem vergezelt naar het ziekenhuis en naar het OCMW, omdat hij zijn kompaan wil helpen volhouden. 

00.45 uur: Nu op naar de De Meeûssquare voor de laatste melding van de nacht. We worden er opgewacht door verschillende mannen. Ze vertellen ons dat ze zich hier in de Europese wijk veiliger voelen dan in sommige metrostations, waar veel conflicten of diefstallen plaatsvinden. 

1.30 uur: Na het uitdelen van de laatste overgebleven maaltijden moet de teamleider terug naar kantoor om verslag uit te brengen over de mensen die hij die avond heeft ontmoet. Indien nodig kan hij het team dat overneemt melden welke mensen voorrang moeten krijgen als ze een materiële behoefte of nood aan sociale of medische ondersteuning hebben aangegeven waarin we niet hebben kunnen voorzien. 

Vincent beëindigt zijn dienst, terwijl de mensen die hij deze avond heeft ontmoet zich klaarmaken voor een nieuwe nacht op straat. 

*fictieve naam 

close

Nieuwsbrief

Ontvang elke maand het recenste nieuws van Samusocial Brussels in je mailbox. Schrijf je in om onze nieuwsbrieven te ontvangen.

Deze informatie zal enkel gebruikt worden om de nieuwsbrief naar het opgegeven adres te sturen. Je kan steeds met één klik uitschijven.